سرویس «درخواست پرداخت» (Request to Pay) یک چارچوب پیام رسانی امن است. این سرویس در واقع یکی از نوآوری‌های دایرکت‌دبیت یا بر اساس ادبیات وندار، سرویس پرداخت خودکار است. سرویس درخواست پرداخت، یک خدمت نوآورانه بر بستر زیرساخت‌های پرداخت موجود، و یک روش انعطاف‌پذیر نوین برای مدیریت و تسویه صورتحساب‌ها، بین مشاغل، سازمان‌ها و همچنین در بین دوستان (اشخاص حقیقی و غیر حقوقی) است.

در این سرویس، بعد از دریافت هر پیام مبنی بر درخواست پرداخت، پرداخت کننده می‌تواند پرداخت را به طور کامل انجام دهد، بخشی از آن را تقبل کند، زمان بیشتری درخواست نماید و یا به طور کلی از پرداخت امتناع کند. در این صورت این امکان را دارد که گفتگو با درخواست کننده را آغاز کند.

تمام این امکانات، کنترل بیشتری به شخص یا سازمانی که از او خواسته می‌شود پرداخت را تقبل کند، می‌دهد و تمام اطلاعات مربوط به صورتحساب و عملیات پرداخت را در اختیار او می‌گذارد تا بتواند بر اساس آنها اطلاعات پرداخت را تطبیق دهد. چارچوب درخواست پرداخت یک سیستم بسته نیست. این بدان معناست که ارائه‌دهندگان خدمات پرداخت، فین‌تک و شرکت‌ها می‌توانند خدماتی را توسعه دهند که با یکدیگر همکاری می‌کنند تا درخواست پرداخت را به مشتریان خود ارائه دهند.

حتماً بخوانید: سرویس پرداخت خودکار یا دایرکت دبیت چیست؟

آیا درخواست پرداخت گام بزرگ بعدی در پرداخت خودکار است؟

پس از مقاله امنیت پرداخت خودکار چقدر است به این فکر افتادیم که شاید جالب، و حتی مفید باشد که یکی دیگر از نوآوری‌های صنعت پرداخت نوین و یکی از شکل‌های جدید پرداخت خودکار را معرفی کنیم. سرویس درخواست پرداخت این نوید را می‌دهد که یک روش انقلابی جدید برای پرداخت قبض‌ها و صورتحساب‌هایمان از طریق پرداخت خودکار (Direct Debit)، را تجربه کنیم. احتمالاً همه ما به دلایل گوناگون روش پرداخت خودکار را دوست داریم و بعید است کسی از آن متنفر باشد. ثابت شده است که دایرکت دبیت یک روش پرداخت بسیار محبوب است و می‌توان آن را با نام‌های مختلف در سراسر جهان یافت: RTP (بریتانیا)، درخواست برای پرداخت یا R2P (اروپا)، درخواست پرداخت (ایالات متحده)، جمع‌آوری (هند) و پرداخت خودکار (وندار).

برای درک بهتر مزیت‌های درخواست پرداخت، اجازه دهید ابتدا مزایا و معایب دایرکت دبیت محبوب قدیمی را، که هنوز روش پرداخت اصلی بیشتر افراد برای پرداخت اجاره خانه، هزینه‌های باشگاه، قبض آب و برق، وام مسکن، یا سایر هزینه‌های عادی ثابت دوره‌ای است، بررسی کنیم.

بسیاری از افراد روش پرداخت خودکار را به این دلیل انتخاب می‌کنند که راحت است: یک بار تنظیمات سامانه را انجام می‌دهند و تمام! دیگر نیازی نیست برای پرداخت‌های دوره‌ای خود نگران باشند. حتی ممکن است موعد پرداخت را فراموش کنند اما پرداخت خودکار، همانطور که از نامش پیداست، به صورت خودکار و بدون آن که مشتری متوجه شود، به موقع انجام می‌شود.

روش دایرکت دبیت کنونی، تا زمانی که هدف مشتری و کسب و کار (اشتراکی) را برآورده می‌کند و پول کافی در حساب مشتری وجود داشته باشد، معمولاً برای بیشتر افراد خوب است. با این حال، با افزایش هزینه‌های امروزی، به ویژه قیمت‌ حامل‌های انرژی همچون آب، گاز و برق، این موضوع باعث نگرانی بسیاری از خانوارها شده است. آیا در موعد پرداخت، به اندازه کافی موجودی در حساب خواهند داشت تا دایرکت دبیت را به موقع انجام دهند، یا آیا آنها با دایرکت دبیت می‌توانند تمام هزینه‌های خود را به طور کامل پوشش دهند، و یا این که شرکت آب و برق، آبونمان خود را افزایش دهد و از طریق دایرکت دبیت بیش از حد شارژ برداشت کند؟ اخیراً بی‌بی‌سی گزارشی منتشر کرده و در آن اشاره کرده است که دولت به شرکت‌های انرژی در مورد افزایش دایرکت دبیت هشدار داده است. بر اساس یک مقاله دیگر در منچستر نیوز، شخصی که قبلاً قبض گازش ۲۵۰ پوند بوده، اخیراً به ۱۳۲۰ پوند در ماه افزایش یافته است!

حتماً بخوانید: مزایا و معایب دایرکت دبیت

دایرکت دبیت و درخواست پرداخت

هنگامی که شخصی سرویس دایرکت دبیت را برای خود راه‌اندازی می‌کند، به بانک یا مؤسسه مالی خود این اختیار را می‌دهد که به یک سازمان یا شرکت یا هر نوع کسب و کار اشتراکی دیگری اجازه دهد از حساب او پول بردارد. سازمان مربوطه می‌تواند به میزانی که شما باید به آن پرداخت نمایید (بدهی دارید) از حسابتان برداشت کند. اما آنها باید از قبل (معمولاً ده روز کاری) به شما اطلاع دهند که چقدر، چه زمانی و چند وقت یک بار این کار را انجام خواهند داد.

همانطور که درباره سرویس پرداخت خودکار گفتیم، با این که راه‌اندازی دایرکت دبیت طی یک قرارداد سه جانبه بین مشتری (صاحب حساب)، کسب و کار و مؤسسه مالی امکان‌پذیر است، اما اغلب افراد نگران از دست دادن کنترل خود بر حساب بانکیشان هستند. اگر پیام/نامه شرکت را از دست بدهید چه اتفاقی میفتد؟ شما به شخص ثالثی اجازه داده‌اید تا هر زمانی که می‌خواهد به حساب شما حمله کند و هر مقداری که مشخص شده را برداشت نماید. این نگرانی در مقابل مزیت «یک بار تنظیم کنید و دیگر نگران نباشید» قرار می‌گیرد.

آیا جایگزینی وجود دارد که بتواند جنبه‌های منفی دایرکت دبیت را کم‌رنگ کند، اما جنبه‌های مثبت آن را همچنان حفظ نماید؟ تنها یک گزینه: محصولی امتحان پس داده و جاافتاده که کنترل زیادی به پرداخت کننده می‌دهد و بعید است نسخه بهتری از آن وجود داشته باشد. البته ممکن است صاحبان کسب و کار آن را دوست نداشته باشند، زیرا کنترل بیش از حدی به پرداخت کننده می‌دهد.

به عصر درخواست پرداخت خوش آمدید

REQUEST TO PAYدلیل این که بسیاری از افراد از روش درخواست پرداخت خودکار استقبال می‌کنند این است که پرداخت کننده (مصرف کننده) می‌تواند آن را در مهار خود قرار دهد و گزینه‌هایی در مورد میزان پرداخت و… در اختیار خواهد داشت. به عنوان مصرف کننده، دیگر مبلغی از حساب شما خارج نمی‌شود. شما تصمیم می‌گیرید که هر ماه (دوره) چقدر پرداخت کنید. با روش درخواست پرداخت، شما رئیس هستید! 

درخواست پرداخت اصلاً یک فناوری یا روش پرداخت جدید نیست، بلکه یک سرویس ارسال مشخصات و پیام‌رسان است که می‌تواند روی زیرساخت‌های پرداخت موجود، از جمله کارت‌های اعتباری و سیستم‌های پرداخت سریع‌تر، سوار شود.

روش درخواست پرداخت، با درخواست یک تراکنش خاص از سوی یک گیرنده (دریافت کننده وجه، ذینفع) به یک پرداخت‌کننده آغاز می‌شود. این سیستم درخواست دیجیتالی را ارائه می‌دهد که پرداخت کننده می‌تواند آن را در دستگاه تلفن همراه یا رایانه خود دریافت کند. این پیام می‌تواند در یک برنامه بانکداری تلفن همراه یا از طریق یک فین‌تک (شخص ثالث) فرستاده شود. پرداخت کننده (مشتری) می‌تواند وارد شود سیستم شود و از میان طیف گسترده‌ای از گزینه‌های قابل تنظیم برای پرداخت، یکی را انتخاب کند: پذیرش، اصلاح، رد، موکول کردن به یک تاریخ مشخص در آینده، یا اختصاص به یک حساب جداگانه.

به نظر می‌رسد برای یک بار هم که شده همه طرفین معامله می‌توانند برنده باشند! پرداخت کننده کنترل بیشتری دارد و می‌تواند درخواست پرداخت را بپذیرد، اصلاح کند یا حتی آن را رد کند. هنگامی که پرداخت کننده پرداخت را تأیید می‌کند، بدون معطلی انتقال وجه به گیرنده آغاز می‌شود. بنابراین پرداخت‌کننده تصمیم می‌گیرد که چقدر می‌تواند پرداخت کند، و بدهی احتمالی به بدهی معوق پرداخت کننده اضافه می‌شود.

بانک‌هایی که به واسطه قانون PSD2 و ظهور فینتک‌ها در معرض خطر به حاشیه رانده شدن بیشتر و بیشتر هستند، از طریق همکاری با تأمین‌کنندگان، می‌توانند به مرکز پرداخت مشتری‌های خود تبدیل شوند و تجربه غنی‌تر و عمیق‌تری را به مشتری ارائه دهند. ایجاد روابط قوی‌تر به این معنی است که مشتریان مدت بیشتری به عنوان مشتری باقی می‌مانند.

علاوه بر این، پذیرش قابلیت‌های درخواست پرداخت نیز می‌تواند به نفع دریافت‌کنندگان باشد. با پشتیبانی طرح‌های پرداخت فوری، گیرندگان پرداخت می‌توانند نرخ تبدیل را بهبود بخشند و وجوه را فوری دریافت کنند، نه این که به تراکنش‌های بدهی مستقیم یا سایر روش‌های پرداخت کندتر تکیه کنند.

درخواست پرداخت گزینه پرداخت دیگری را برای تکمیل دایرکت دبیت فراهم می‌کند که انعطاف پذیری بیشتری را نیز به دنبال دارد و در عین حال از روش‌هایی با هزینه‌های پردازش بالا هم اجتناب می‌کند.

در پایان، به نظر می‌رسد درخواست پرداخت یک نوآوری بسیار جالب است و مزایایی برای پرداخت کنندگان، دریافت کنندگان پرداخت و بانک‌ها دارد. اگر می‌خواهید به مشتریان خود انتخاب بیشتری در مورد نحوه و زمان پرداخت بدهید، و در نتیجه از نرخ تبدیل بالاتری در فروش و نرخ‌های پیش فرض پایین‌تری برخوردار گردید، مطمئناً ارزش دارد که روش درخواست پرداخت را امتحان کنید.